στην ελλάδα ψηφίζουμε μόνο για βουλευτικές. όταν έχουμε ευρωεκλογές ή δημοτικές, πάλι για βουλευτικές ψηφίζουμε. σχεδόν πάντα έχει σημασία αν αυτός που κατεβαίνει για δήμαρχος υποστηρίζεται από το ένα κόμμα ή το άλλο και στις ευρωεκλογές τιμωρούμε βουλευτές και υπουργούς και κόμματα για πράγματα που έκαναν εντός έδρας. η ευρώπη παραμένει κάτι μακρινό που κάποτε ήταν ένα εξωτικό πλούσιο μέρος, μετά έγινε ένα πηγάδι γεμάτο λεφτά και τώρα που στέρεψαν τα λεφτά για μας και πηγαίνουν σε άλλους και αφού οι μισοί τουλάχιστον έλληνες έκαναν μια βόλτα στην ευρώπη, εξελίσσεται σε κάτι εντελώς αδιάφορο.
η πραγματικότητα είναι ότι οι ευρωεκλογές είναι πράγματι κάτι εντελώς αδιάφορο. όχι για μας, αλλά στην ουσία τους, δηλαδή όσον αφορά στο τι εκλέγει, είναι πράγματι ένα τίποτα.
οι ευρωεκλογές εκλέγουν ευρωβουλευτές που θα συμμετέχουν στις συνόδους τις ευρωβουλής (περίπου 300 μέσα σε μια πενταετία) και θα καταθέτουν προτάσεις για τροπολογίες, ρυθμίσεις, κανονισμούς. αλλά αν δεν πάνε, δεν τρέχει τίποτα.. επίσης, αν δεν καταθέσουν τίποτα, κανείς δεν θα τους ενοχλήσει. τέλος, ότι και να πουν, σημασία έχει τι θα πουν οι επίτροποι, και για την ακρίβεια, ο πρόεδρος της επιτροπής, ο οποίος δίνει σημασία μόνο σε αγγλία, γαλλία, γερμανία, λίγο στην ιταλία και ακόμα λιγότερο στη χώρα του. τελεία. οι ευρωβουλευτές θα καταντήσουν να είναι μέλη μιας ΜΚΟ που κάνουν κουβεντούλες και φοράνε τα ωραία ακουστικά τους για να ακούν τους διερμηνείς ή κάποιον τοπικό σταθμό ή το ipod τους και τίποτα άλλο. όση σημασία έχουν αυτά που λέμε εμείς εδώ, την ίδια έχουν κι αυτά που συζητούν εκεί.
το έλλειμμα δημοκρατίας στην ευρωπαϊκή ένωση που τόσο συζητιέται είναι πραγματικότητα και η ευρώπη πρέπει να αναζητήσει εκεί τις αιτίες της αποχής, η οποία είναι θέση και όχι αδιαφορία, η οποία είναι αντίδραση και όχι η καραμέλα των καναλιών "προτίμησαν την παραλία". ο πολίτης έχει την ψήφο του και μ' αυτήν μπορεί να καθορίσει τις εξελίξεις. όταν η απογοήτευση, η οργή, η απελπισία ξεπερνά κάθε όριο, τότε η ψήφος γίνεται εργαλείο στα χέρια των πολιτών και εμείς μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε όπως θέλουμε, είτε δίνοντάς την, είτε όχι. και κανείς δεν μπορεί να την σφετεριστεί
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Με ενόχλησε η αποχή στις εκλογές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨηφίζουμε μια φορά κάθε 1-2 χρόνια - όχι και τόσο κουραστικά.
Αν οι μισοί Έλληνες πιστεύουν ότι οι εκλογές δεν έχουν αξία, είναι σαν να τις καταργούμε.
Αν όχι, η ψήφος σε κάποιο μικρό κόμμα, έστω και λίγο γραφικό ή ανοργάνωτο, θα προσέφερε ένα πολύ καλύτερο πολιτικό μήνυμα. Πιστεύω πως θα ήταν καλύτερα αν η δράση, οι οικολόγοι, και άλλα νέα ή άγνωστα κόμματα έπαιρναν ένα καλό ποσοστό και ψαλίδιζαν επιτέλους αυτά τα φοβερά ποσοστά άνω του 30% των μεγάλων. Ίσως αυτό θα έδινε αφορμή και σε άλλους πειραματισμούς και προσπάθειες από νέα πολιτικά πρόσωπα.
Ίσως είμαι λίγο αφελής, αλλά με ενοχλεί ο αυτοακρωτηριασμός του εκλογικού δικαιώματος και ειδικά για τους νεοέλληνες δεν πιστεύω ότι αποτελεί προϊόν πολιτικής επίγνωσης παρά ένα ακόμη δείγμα κοινωνικής παρακμής και απάνθρωπης αδιαφορίας για τα δημόσια πράγματα.
Προτείνω στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων σε όσους απέχουν δύο φορές από εκλογές και επί υποτροπής μετανάστευση!!!
είμαι υπέρ της αποχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήσκεφτόμουν ότι αν έχω φάει σε κάποιο μαγαζί αρκετές φορές και έχω καταλήξει ότι δεν μου αρέσει κανένα φαγητό του, δεν θα ξαναπάω. κι αν είναι το μοναδικό μαγαζί στην περιοχή και δεν έχω κάποιο μέσο να πάω στο διπλανό χωριό, ή θα κάτσω σπίτι μου και θα μαγειρέψω, ή θα διαμαρτυρηθώ στους μάγειρες και στους ιδιοκτήτες, ίσως και να τη στήσω απέναντι από την πόρτα του με ένα πανό και μια σκηνή για να ασκήσω πίεση. αν τώρα έρθει ο μάγειρας και μου προτείνω νέο πιάτο, ας πούμε σουτζουκάκια με πάστα φλώρα, ή σουφλέ σαλιγκάρια με φιλετάκια βατραχιού, τότε είναι σίγουρο ότι δεν θα μου φτάνει μια νέα πρόταση, αλλά η αλλαγή της διεύθυνσης.
βέβαια, σκέφτομαι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, μάλλον θα κάτσω σπίτι μου - η απάθεια στο μεγαλείο της.
αλλά ούτε μπορώ να φάω τα σκουπίδια, ούτε να δώσω άλλοθι στο σύστημα επικυρώνοντάς το με μια ψήφο. και δεν είναι απάθεια τελικά, αλλά μια απελπισμένη προσπάθεια να φωνάξω, έστω και σαν κωφάλαλος μέσα στο πλήθος. σκέψου ότι τώρα που οι κωφάλαλοι γίναν πολλοί ίσως σκεφτούν και τα δικά τους δικαιώματα
Egw alli mia fora sumfwnw me ton syntrofo kotsifa.... I psufos einai upoxrewsi kai dikaiwma stin dimokratia...otan oi polites exoun
ΑπάντησηΔιαγραφήapaitiseis gia allagi tote o monos dromos einai po ekloges....kathe minima apenanti stin eksousia gineitai poly dunatotero otan psifizeis kapoion allon...i apoxi den tous aferei to dikaiwma na kouivernoun...apenantias tous kanei poio dunatous...
oi ekloges den einai restaurant..!!!!
einai i psuxh tis dimokratias kai prepei na tis sevomaste kai na tis prostateuoume...
Demetris