Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

να συμφωνήσουμε.. αλλά σε τι;

δεν ήμουν ποτέ φίλος του καραμανλή. αλλά δεν ένιωθα αυτήν την αηδία που νιώθω τώρα τελευταία.. διάφορες κατάρες ξεστομίζω αυθόρμητα όποτε τον βλέπω, με το φερετζέ του συναινετικού, του υπεύθυνου, του υπεράνω όλων το καλό του τόπου.. με το δούρειο ίππο της συναίνεσης. με το μοίρασμα όχι της πίτας αλλά της ευθύνης, επειδή εμείς δεν μπορούμε άλλο να το φορτωνόμαστε, όχι γιατί δεν φταίμε αλλά επειδή κ εσείς φταίτε λίγο κ εσείς οι άλλοι αν δεν συμφωνήσετε θα βγω και θα σας μαρτυρήσω..
πρόταση για συμφωνία χωρίς όμως να υπάρχει τίποτα πάνω στο οποίο να συμφωνήσουμε.. γίνεται αυτό; σε παίρνω τηλέφωνο και σου λέω 'παμε για φαγητό;'. απαντάς 'σύμφωνοι' κ μετά από λίγο σε ξαναπαίρνω και σου λέω πού έκλεισα κ τι ώρα. απλά. εδώ όμως δεν είναι απλά. γιατί ζητά να συμφωνήσουμε σε κάτι που δεν είναι τόσο απλό και δεν είναι τόσο σαφές. 'να συμφωνήσουμε ότι θα προσπαθήσουμε να συμφωνήσουμε σε κάτι;'. σύμφωνοι ρε φίλε αλλά σε τι; πού θα φάμε; τι θα φορέσουμε σήμερα; αν ο ολυμπιακός είναι η πιο αντιπαθητική ομάδα;
όχι τέτοια θέματα.. ζητά να συμφωνήσουν σε κάτι που ακόμα δεν έχει σκεφτεί. δηλαδή ζητά υπογραφή σε λευκή επιταγή. να συμφωνήσουν, να κάνει ξανά κάτι αλλοπρόσαλλο και στο τέλος να πει ότι όλοι το είχαν αποφασίσει.. εεεε δεν γίνονται έτσι αυτές οι δουλειές! μα για πόσο ακόμα θα μας περνάνε για μαλάκες;
κ δεν θέλω σε καμία περίπτωση να υποστηρίξω τον ζήτουλα των εκλογών, 'δεν θα συμφωνήσω, αλλά σε παρακαλώ, κάνε εκλογές'.. το οποίο όμως πλέον φαίνεται να είναι πιο κοντά από ποτέ. επειδή ο στόχος του καραμανλή και των γύρω του ήταν στην πραγματικότητα να πάρει άλλοθι και για τα δύο. αν συμφωνούσαν θα μοιράζονταν την ευθύνη των άχρηστων κινήσεων και θα μειωνόταν το λάθος του. αν δεν συμφωνούσαν, θα μιλούσε για αδυναμία του συστήματος να ξεπεράσει την κρίση γιατί αυτή η κρίση θέλει συναίνεση.. οπότε πάμε για εκλογές, χρησιμοποιώντας ως βασικό προεκλογικό όπλο το ότι οι άλλοι δεν θέλουν το καλό του τόπου, ενώ εμείς οι κ καλά υπερκομματικοί ενδιαφερόμαστε μόνο γι' αυτό.
ας ετοιμαστούμε λοιπόν για εκλογές εκεί κοντά στο πάσχα, φουσκωμένοι από αρνιά και κοκορέτσια να ψηφίσουμε για μια ακόμα φορά τον λιγότερο κακό; τον λιγότερο άχρηστο; τον ανικανότερο που λέει η ελληνοφρένεια; ή μήπως, έτσι για αλλαγή βρε αδερφέ, να δοκιμάζαμε κάτι άλλο; κ δεν αναφέρομαι σε κάτι που υπάρχει ήδη κ θέτει υποψηφιότητα.. κάτι άλλο, κάτι που θα μας δώσει ελπίδα.. κάτι που δεν θα μας χαντακώσει πάλι στην τελευταία θέση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου